Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής στην συζήτηση και λήψη απόφασης επί της πρότασης της κυβερνητικής πλειοψηφίας για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής, για την διερεύνηση εμπλοκής πολιτικών προσώπων στην υπόθεση «Novartis».

Αναλυτικά η ομιλία:

Είναι κορυφαία σήμερα η στιγμή του ελληνικού Κοινοβουλίου και της ελληνικής Δημοκρατίας. Τι θα περίμενε η ελληνική κοινωνία σήμερα από τους εκπροσώπους των δύο μεγάλων κομμάτων, που στελέχη τους φέρονται ως εγκαλούμενοι αλλά και από τους ίδιους τους εγκαλούμενους; Θα περίμενε μία δήλωση ενός εκπροσώπου σας ή ενός από τους φερόμενους εγκαλούμενους να έρθει στην Βουλή και να πει μία μόνο φράση: «Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη για το σκάνδαλο της Novartis», αφού όλοι παραδέχεστε ότι υπάρχει σκάνδαλο! Σκάνδαλο χωρίς πολιτική ευθύνη δεν υπάρχει! 

Το προσπερνάμε προς το παρόν και να σας πούμε ότι εμείς εδώ δεν κυνηγάμε ανεμόμυλους, όπως ο Δον Κιχώτης. Ό, τι λέμε, το στηρίζουμε κάπου. Και αυτό απορρέει και αναδύεται από την ποινική δικογραφία, όχι από τα μυαλά μας. Παρ’ όλα αυτά, όμως, εμείς θα είμαστε οι πρώτοι που θα τηρήσουμε το τεκμήριο της αθωότητας. Γιατί από τα χρόνια του Λουκιανού είναι κατοχυρωμένο το εξής: «Κάλλιον γαρ εστίν τον υπαίτιον ανεκδίκητον μένειν ήσπερ τον αναίτιον καταδικάζεσθαι» ή στα απλά ελληνικά: «Καλύτερα να αθωωθούν ενενήντα εννέα ένοχοι, παρά να καταδικαστεί ένας αθώος». Θα το τηρήσουμε μέχρι το τέλος σε όλο το στάδιο της διαδικασίας.

Άκουσα τον κ. Στουρνάρα και πράγματι ήταν μια αξιοπρεπής στάση απολογητικού χαρακτήρα, αλλά δύο σοβαροί, κορυφαίοι Επιθεωρητές της Τράπεζας της Ελλάδας οι οποίοι  πέρασαν από την Εξεταστική, μας είπαν ότι, οι δύο ή τρεις τελευταίες δεκαετίες χαρακτηρίζονταν από τα εξής: Πρώτον, ήταν ένα πάρτι που κανένας δεν ήθελε να χαλάσει και δεύτερον, ήταν μια φούσκα που κανένας δεν ήθελε να σπάσει. Είναι δικοί σας άνθρωποι, δεν τα λέμε εμείς. 

Αναδύεται το ερώτημα,  υπάρχει διαφθορά στη χώρα; Υπάρχει διαφθορά στην υγεία; Υπάρχει διαφθορά ΚΑΙ στην υγεία; Η απάντηση είναι μια. Υπάρχει διαφθορά κυρίως στην υγεία.

Και τώρα, θα σας αποκαλύψω τη σκευωρία εναντίων της χώρας, από μια συμμορία στεγνών εγκληματιών.  Πρώτος ο κ. Κρεμαστινός, ο οποίος σε μια μελέτη του στο σύγγραμμα του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τη διαφθορά λέει: «Όταν είδα τα θέματα των ελλειμμάτων το 2000, 2 δισεκατομμύρια, το 2004 100%, δηλαδή 4 δισεκατομμύρια και 17,5 δισεκατομμύρια το 2009, τρόμαξα και πόνεσα. Και το ερώτημα ήταν ποιοι τα έκαναν αυτά, ποιοι τα έφαγαν, πού πήγαν τα λεφτά;». Και αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα που σήμερα πρέπει να διερευνήσει η Βουλή. Πού πήγαν τα λεφτά; 

Πάμε στον δεύτερο συνωμότη, τον κ.Ρακιτζή. Ποιος τον τοποθέτησε ως Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης; Ο ΣΥΡΙΖΑ; Όχι βέβαια! Από το 2009 μέχρι το 2014 ήταν δικό σας άνθρωπος ή τέλος πάντων ήταν αξιοπρεπής αρεοπαγίτης με τεράστια νομική γνώση και δικαστική εμπειρία. Ο κ. Ρακιτζής λέει ότι η διαφθορά στην υγεία είναι ένας από τους βασικότερους, αν όχι ο αποκλειστικός, παράγοντας που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία, το μαύρο χρήμα στην υγεία. 

Τρίτος συνωμότης – αυτός  είναι κατάδικός σας άνθρωπος, κύριε της Ν.Δ.- ο κ. Σούρλας  αναφέρει σε μελέτη του για την υγεία και γράφει ότι « όπου υπάρχει πολιτική βούληση δεν υπάρχει διαφθορά και όπου υπάρχει διαφθορά δεν υπάρχει πολιτική βούληση. Υπάρχει ευθύνη όλων των πολιτικών προϊσταμένων». Αυτή τη δήλωση είχα υπόψη μου και σας είπα από την αρχή ότι περιμένω από ένα ανάστημα πολιτικού ανδρός να έρθει τουλάχιστον και να αναλάβει την πολιτική ευθύνη, αφού όλοι αρνούνται την ποινική ευθύνη. Ούτε αυτό δεν κάνουν και αυτό είναι θλιβερό και χαρακτηρίζει τους πολιτικούς άνδρες.

Επίσης, ο κ. Σούρλας σε μία έκθεση που κατέθεσε ως Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Δικαιωμάτων το 2013 λέει κάτι συγκλονιστικό, το οποίο το κατέθεσε στην Εξεταστική Επιτροπή για την Υγεία, όταν διερευνούσαμε το ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ. Η έκθεσή του αναφέρει ένα γεγονός το οποίο δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής κανενός. Ήρθε έγγραφο από το ποινικό τμήμα του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, που λέει ότι καταδικάστηκαν συγκεκριμένες φαρμακευτικές εταιρίες, διότι δωροδόκησαν κρατικούς αξιωματούχους στην Ελλάδα και επέβαλε το αμερικανικό κράτος 350 εκατομμύρια πρόστιμο. Και από το 2011, που υπάρχει αυτή η σύσταση και από τον ΟΟΣΑ και από τις ΗΠΑ, αγνοήθηκε προκλητικά από το ελληνικό κράτος. Η αβελτηρία, η αδιαφορία και δεν ξέρω τι άλλο του ελληνικού κράτους ήταν χαρακτηριστικότατη, με αποτέλεσμα ο ΟΟΣΑ να κάνει ειδική σύσταση για την αγνόηση αυτού του φαινομένου, μάλιστα κατήγγειλε τη στάση του για την αρχειοθέτηση της υπόθεσης. Αυτοί είναι οι συνωμότες της σκευωρίας, κορυφαία στελέχη των  παρατάξεως σας, της ΝΔ και ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ, που εδώ και 8 χρόνια παριστάνεται τους κωφούς .

Εσείς, κύριοι της Ν.Δ, έχετε ενιαία γραμμή σήμερα εδώ; Ο κ. Βορίδης είπε ότι στερείται η πρότασή μας επαρκών αποδεικτικών στοιχείων, προκειμένου να οδηγηθούμε στην πρόταση για τη σύσταση προκαταρκτικής εξέτασης. Ο κ. Σταμάτης είπε ότι κακώς οι εισαγγελείς έστειλαν έστω και αυτά τα γλίσχρα αποδεικτικά στοιχεία, και έπρεπε αμελλητί, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο, να έρθει η δικογραφία στη Βουλή. Κανονίστε τα, βρείτε τα, για να έχετε μια συγκεκριμένη όμοια πρόταση όλοι, να είστε επιτέλους ομαδοποιημένοι και να ξέρουμε τελικά τι υποστηρίζετε ως κόμμα.

 Πρέπει να καταλάβετε, ότι η πρότασή μας για σύσταση προκαταρκτικής εξέτασης δεν σημαίνει ούτε ποινική δίωξη ούτε επαρκείς ενδείξεις που να οδηγήσουν στην ποινική δίωξη. Θέλουμε στοιχειώδη και αναγκαία στοιχεία, όπου να υπάρχει μια απλή πιθανολόγηση, για να μπορούμε να πάμε στη σύσταση επιτροπής, προκαταρκτικής εξέτασης. Δεν χρειάζονται επαρκείς ενδείξεις. Οι επαρκείς ενδείξεις αποτελούν αντικείμενο, μόνο στο στάδιο λειτουργίας της προανακριτικής εξέτασης που θα ασκήσει την ποινική δίωξη.

Ποιος θα κρίνει αν αυτή η απλή πιθανολόγηση και το αναγκαίο μέτρο υπάρχει σήμερα για να κάνουμε την πρότασή μας για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής; Κάποιο δικαστικό όργανο; Όχι κ. συνάδελφοι, αποκλειστικά και μόνο το Σώμα της Ολομέλειας της Βουλής, γιατί πρέπει αυτό να είναι μέσα στα πλαίσια των interna corporis της Βουλής. Μέσα στα πλαίσια της Βουλής και εκεί αποκλειστικά συζητιέται αυτή η πρόταση. Ξεχάστε δικαστικά όργανα, δικαστήρια και δικαστές! Εδώ, στο κυρίαρχο Σώμα, που είναι η Ολομέλεια, θα κριθούν και θα αποφασιστούν όλα. 

    Έγινε αναφορά για τους προστατευόμενους μάρτυρες. Θα μπορούσαμε σήμερα να συζητάμε για τα Panama papers, για τα Paradise papers, για τα LuxLeaks, αν δεν υπήρχε ο θεσμός των προστατευόμενων μαρτύρων; Θα ακούγαμε για τον Julian Assange, για τον Edward Snowden και τον Antoine Deltour, για τα WikiLeaks; 

Σε παγκόσμιο επίπεδο γίνεται μια τεράστια συζήτηση για τις αποκαλύψεις αυτών των ανθρώπων, ακριβώς γιατί ήταν προστατευόμενοι μάρτυρες. Η προστασία των μαρτύρων σε αυτό τον θεσμό, που τηρείται και στην υπόθεση αυτή εδώ, φτάνει πολύ μακριά. Μπορεί να προστατευτεί ακόμα η προσωπικότητά τους, τα στοιχεία τους, να μετεγκατασταθούν σε άλλη χώρα, γιατί αντιλαμβάνεται ο νομοθέτης, ότι για αυτόν που αποκαλύπτει σημεία και τέρατα για μια εταιρεία με τεράστια συμφέροντα, με ιλιγγιώδη ποσά, ακόμα και οικονομική και πολιτική επιρροή, ασφαλώς αναφύονται κίνδυνοι για τον ίδιο, την οικογένειά του, τη σωματική του ακεραιότητα, για απειλή της ζωής του ακόμα. Αυτά τα προβλέπει ο νομοθέτης. Ο θεσμός των προστατευόμενων μαρτύρων και στην Ελλάδα και διεθνώς είναι καίριος για την αποκάλυψη, όχι μόνο των σκανδάλων και την έναρξη των ερευνών, αλλά ακόμα και για την άσκηση ποινικής δίωξης. Για φανταστείτε να μην υπήρχαν αυτοί οι προστατευόμενοι μάρτυρες; Θα υπήρχε σήμερα δικογραφία για τη NOVARTIS; ΟΧΙ ΑΣΦΑΛΩΣ. Εάν δεν υπήρχε αυτός ο θεσμός των προστατευόμενων μαρτύρων, πιστεύετε ότι ένας μάρτυρας με την διακύβευση τέτοιων τεράστιων συμφερόντων και αναφυομένων κινδύνων για τον ίδιο και τους γνωστούς του, θα υπήρχε πιθανότητα να προσέλθει στο δικαστικό όργανο και φάτσα κάρτα να αρχίζει να καταθέτει όσα καταθέτουν οι μάρτυρες; Δηλαδή  να βρεθεί με το κεφάλι  στο πάγκο του χασάπη;

Παρατηρούμε σήμερα τη στάση του πολιτικού συστήματος απέναντι στο σκάνδαλο –όλοι το λένε σκάνδαλο πλέον- υπάρχει μια διολίσθηση, μια μετατόπιση, από την σκευωρία πήγαμε στην αποδοχή όλων των πολιτικών πλευρών, ότι υπάρχει σκάνδαλο. 

Το πολιτικό σύστημα πρέπει να ανακτήσει κάτι από τη χαμένη αξιοπιστία και φερεγγυότητα του, γιατί ισχύει από πού έλεγε ο Ιπποκράτης «Το της πόλεως ήθος ομοιούται τοις άρχουσιν».