ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ

Ο σκηνοθέτης κ. Βασίλης Κυρίτσης (Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής του 33^ου Π.Φ.Ε.Θ. Κ.)

Εγώ έρχομαι για 7^η χρονιά στην Καρδίτσα, στα πέντε Φεστιβάλ έχω έρθει ως μέλος της Κριτικής Επιτροπής και στα δύο ως επίτιμος καλεσμένος. Επτά χρόνια γεμάτα ιστορία θεάτρου. Ερχόμενος την πρώτη χρονιά διαπίστωσα ήδη μια οργάνωση που άγγιζε επαγγελματικό επίπεδο. Επαληθεύτηκε αυτή η διαπίστωση διότι είμαι και δημιουργός μεγάλων επαγγελματικών Φεστιβάλ και διύθυνα μεγάλα περιφερειακά θέατρα ώστε αυτό που λέω δεν είναι ένας επαινετικός λόγος χωρίς αντίκρισμα, αλλά είναι η εμπειρία και η γνώση που δίνει αυτό το δικαίωμα να βλέπω κάθε χρόνο πια την καλή έως άψογη οργάνωση αυτού του Φεστιβάλ που όμως βιώνει την οικονομική κρίση όπως και όλη η Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι δεν έγιναν εκπτώσεις.
Πράγματι η διαπίστωση όλων από τις ανεπίσημες συζητήσεις που κάναμε στη συνέχεια είναι αυτή η ποικιλία και οι αρετές που ο κάθε θίασος κομίζει στην πόλη. Διαπιστώνουμε τη μεγάλη συμμετοχή του κόσμου, τις συζητήσεις που γίνονται, τον τρόπο με τον οποίο βγαίνει ο κόσμος από το θέατρο.
Και βεβαίως συνήθως στην Ελλάδα δεν ευδοκιμούν τέτοιοι θεσμοί τόσες δεκαετίες. Και εσείς πάτε για την τέταρτη και σας εύχομαι να τα εκατοστίσετε αν είναι δυνατόν δίνοντας διαχρονικά ο ένας τη σκυτάλη στον άλλο. Γράφετε ιστορία με αυτό που κάνετε. Και για την πόλη και πανελληνίως. Γιατί και άλλοι έστησαν τέτοια Φεστιβάλ, αλλά όχι για τόσο μεγάλη διάρκεια. Εσείς καταφέρατε και κινητοποιήσατε θεσμούς, άτομα, εξασφαλίσατε χορηγίες από επιχειρήσεις. Επομένως ο κόσμος δεν δίνει τα λεφτά του έτσι χωρίς αντίκρισμα και αν δεν υπάρχει ποιότητα. 
Κλείνω με πολλές ευχαριστίες προς τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου που διαθέτουν χρήμα, αγωνία, πάθος και αυτό φαίνεται σε όλα τα επίπεδα 
 
Ο μαέστρος, σολίστας και μελετητής της ελληνικής μουσικής κ. Βύρων Φιδετζής
Είναι τυπικό και ουσιαστικό συνάμα ένα μεγάλο ευχαριστώ για την τιμή που μου έγινε και φέτος να προσκληθώ ως μέλος της Κριτικής Επιτροπής του 33^ου Φεστιβάλ. Πέραν της ζεστασιάς και της πολύ ανθρώπινης σχέσης που έχει αναπτυχθεί υπάρχει και μια ουσία την οποία πρέπει να υπογραμμίσω. Σε μια μικρή πόλη το να συνεχίζεται ένας τέτοιος θεσμός επί 33 χρόνια και μάλιστα σε μια δύσκολη εποχή, όπως είναι αυτή που έχουμε τώρα, θεωρώ ότι είναι κάτι το εξαιρετικά σημαντικό και κυρίως πιστεύω ότι οφείλεται στους κατοίκους της Καρδίτσας οι οποίοι έχουν αγκαλιάσει αυτό τον θεσμό διότι κακά τα  ψέματα τέχνη δίχως ανθρώπους δεν υπάρχει. Επίσης, θέλω να προσθέσω κάτι προσωπικό. Ότι φέτος είχα την ευκαιρία στα πλαίσια του Φεστιβάλ και των ανοιγμάτων που γίνονται, με τη δική μου ιδιότητα ως μουσικού, να επισκεφθώ το Μουσικό Σχολείο της Καρδίτσας όπου και εκεί είδα μια νέα γενιά με ενδιαφέροντα, με ταλέντα, να ανδρώνεται και αυτό με έκανε πολύ να χαρώ διότι παρά την κρίση η πατρίδα εξακολουθεί να παράγει.
Για το Φεστιβάλ έχω να πω ότι η φετινή διοργάνωση έχει μια συνέχεια, έχει μια ποιότητα την οποία θα συζητήσουμε και στην κουβέντα που θα γίνει για την τελική αποτίμηση, αλλά το πολύ σημαντικό είναι η παρουσία του κόσμου. Αυτό δεν με κάνει απλώς να χαίρομαι, με κάνει αισιόδοξο για το μέλλον και του Φεστιβάλ, αλλά και της πατρίδας μας. 
 
Ο δημοσιογράφος – συγγραφέας κ. Μηνάς Βιντιάδης
Είμαι πολύ χαρούμενος που για μια ακόμη χρονιά είμαι μέλος της Επιτροπής που παρακολουθεί τις παραστάσεις.
Θέλω να πω πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ένωση Πολιτιστικών Συλλόγων Νομού Καρδίτσας που δίνει την ευκαιρία να συναντάμε και εμείς ανθρώπους που στην Αθήνα λόγω της δουλειάς μας δεν μπορούμε να δούμε. Μπράβο στην Περιφέρεια και στον Περιφερειάρχη που στηρίζει και θα στηρίξει και του χρόνου ελπίζω αυτή την προσπάθεια. Εύχομαι να έχουμε και καινούργιες ιδέες για μια πόλη την οποία σκεφτόμαστε, για μια πόλη η οποία χρόνο με το χρόνο έχει γίνει η πόλη της καρδιάς μας. Υπάρχει ένας προβληματισμός για το 34^ο Φεστιβάλ ώστε να γίνουν καινούργια πράγματα. 
Το σημαντικό είναι ότι το Φεστιβάλ έχει φθάσει σε ένα σημείο όπου σημαντικοί άνθρωποι δεν έρχονται μόνο για να τιμηθούνε. Θέλω να χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα, τον σκηνοθέτη Γιάννη Κακλέα που αυτή τη στιγμή είναι ένας από τους πέντε πιο σημαντικούς καλλιτέχνες, ο οποίος κουβέντα στην κουβέντα, γνωρίζοντας πράγματα και ανθρώπους μέσα σε 2-3 μέρες, μεταμορφώθηκε σε ένα φανατικό φίλο της πόλης και του θεσμού σε σημείο που να πει ό, τι χρειαστείτε στο μέλλον εγώ χωρίς χρήματα θα είμαι κοντά σας να κάνουμε ό, τι θέλετε. 
Πολύ σημαντικό επίσης – και ως δημοσιογράφος πρέπει να το πω αυτό – είναι ότι αναπτύσσουμε ένα πολύ δυνατό δίκτυο συναδέλφων, πέρα από εσάς που γεμίζετε τις σελίδες και προβάλετε το Φεστιβάλ σε όλα τα μέσα, που θα είναι κοντά μας και στο μέλλον. Όπως ο κ. Μάτσικας από την Καθημερινή, το Πρώτο Θέμα που είναι καθημερινά συνδεδεμένο με το Φεστιβάλ, ο Βαγγέλης Παπακώστας που ήταν αρχισυντάκτης στο Έθνος και τώρα είναι σύμβουλος σε πολλές ειδικές εκδόσεις, ενώ πολλά έντυπα θα έχουν εκτενείς αναφορές μετά το τέλος του Φεστιβάλ. Και για τα χωριά της Αργιθέας φροντίζουμε να υπάρχει ένας δημοσιογράφος γιατί η Καρδίτσα δεν είναι μόνον η πόλη, είναι τα χωριά που είναι οι ιδιαίτερες πατρίδες όλων μας.  
Στόχος είναι για δέκα ημέρες η Καρδίτσα να γίνει πόλη όλων μας, όπως έγινε και η πόλη του Γιάννη Κακλέα, της Ζωζώς Σαπουντζάκη και τόσων άλλων. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και πάνω από όλα για την καθημερινή ζεστή επαφή που έχουμε.  
 
Ο σκηνογράφος κ. Αντώνης Χαλκιάς
Θα ΄ θελα να συγχαρώ την Οργανωτική Επιτροπή γι ΄ αυτό το τεράστιο έργο. Φθάσαμε στο 33^ο Φεστιβάλ. Ήμουν και πέρυσι εδώ και φέτος που είμαι λίγο πιο μέσα στα πράγματα καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να κρατάς ένα τέτοιο Φεστιβάλ και κάθε χρόνο να προσθέτεις κάτι παραπάνω και να ανεβάζεις τον πήχη. Με αυτή τη γνώση λοιπόν των δύο χρόνων κάποιες παρατηρήσεις θα ήθελα να βγουν και προς τα έξω με ευθύνη μου και να μπουν στη διαβούλευση την κοινωνική. Όπως το αν θα είναι ένα δεκαήμερο Φεστιβάλ ή μικρότερο Αυτό στερεί από κάποιους ανθρώπους να είναι στη διαδικασία του Φεστιβάλ. Είναι πολύ δύσκολο ένας επαγγελματίας από την Αθήνα να φύγει για δέκα μέρες και να έρθει στην Καρδίτσα για να δει ένα Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου.
Δεύτερον, έχω ένα ηθικό πρόβλημα και πρέπει να το πω. Το ηθικό πρόβλημα είναι ότι βραβεία ειδικοτήτων παίρνουν οι επαγγελματίες, οι ερασιτέχνες αν πάρουν ένα βραβείο ειδικότητας έχω την εντύπωση ότι ο άνθρωπος που θα το πάρει θα καβαλήσει καλάμι. Συγχωρέστε μου την έκφραση. Δηλαδή μέσα σε μια ομαδική δουλειά ένας α ΄ ανδρικός ρόλος; Το ΄΄Βραβείο Σκηνογραφίας Τάσος Ζωγράφος΄΄ μου φαίνεται υπερβολικό για έναν ερασιτέχνη σκηνογράφο που συμμετέχει σε αυτή τη διοργάνωση. Νομίζω πως ομάδες βραβεύουμε και όχι ειδικότητες. Εμένα, όπως και όλους μας, θα με χαροποιούσε να γνωρίζω τι κάνει ο κάθε ένας από όλους αυτούς, αν είναι γιατρός, φούρναρης ή υδραυλικός. Το βραβείο πάει στην ομάδα για να έχουν την όρεξη να κάνουν κάτι παραπάνω.
Το άλλο που θέλω να πω είναι πως αν ξανάρθω θέλω να είμαι πολύ δοτικός. Δηλαδή, δεν θα έρθω για ένα σεμινάριο, θέλω να εξαντληθώ σε ουσιαστική δουλειά. Αλλιώς θα αισθάνομαι ότι πιο πολλά πήρα παρά έδωσα
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς για την τιμή να είμαι στην Κριτική Επιτροπή, για τη φιλοξενία και θα είμαι κοντά σας για όποτε.   
 
Ο ηθοποιός – σκηνοθέτης κ. Παύλος Βησσαρίου
Θέλω και εγώ να ευχαριστήσω με τη σειρά μου, μέσα από την καρδιά μου, τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής που σηκώνουν όλο αυτό το βάρος του Φεστιβάλ, να ευχαριστήσω για την πρόταση που μου έγινε να είμαι στην Κριτική Επιτροπή ανάμεσα σε πολύ καταξιωμένους ανθρώπους. Θέλω να σταθώ στις παράλληλες δράσεις του Φεστιβάλ. Θεωρώ ότι πρέπει να μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο. Να γίνει το άνοιγμα της πόλης μας. Με ιδιαίτερη χαρά είδα τα σεμινάρια που έγιναν σε διάφορους χώρους και την ανάγκη των παιδιών για να μάθουν για τις Τέχνες, για τη ζωγραφική, για το θέατρο. Και ευτυχώς επειδή το θέατρο είναι συνδυαστική Τέχνη τα καλύπτει όλα αυτά. Έχουμε μεγαλύτερη ευθύνη στο επόμενο Φεστιβάλ να δώσουμε ακόμη μεγαλύτερο κίνητρο στα νέα παιδιά που είναι και η ελπίδα της πόλης, αλλά και της χώρας. 
Θεωρώ πολύ καλό οιωνό αυτά τα 33 χρόνια και μια αφετηρία για τους ερασιτέχνες ηθοποιούς οι οποίοι έρχονται από διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας. Μένω σε αυτό που είπε και ο κ. Χαλκιάς, στο ότι δηλαδή θα ήθελα να υπήρχε μια μεγαλύτερη επικοινωνία με αυτές τις ομάδες. Να τους ακούσουμε, να δούμε τα προβλήματά τους και πως βιώνουν την καθημερινότητά τους γιατί έτσι όπως είναι αυτή τη στιγμή το Φεστιβάλ έρχονται για λίγες ώρες και μετά φεύγουν.
Θα σταθώ επίσης στη μεγάλη συμμετοχή του κοινού. Δεν είναι τυχαίο ότι σε μια μεγάλη περίοδο όπου δημιουργούμε ασπίδες ανθρώπινες μεταξύ μας, το Φεστιβάλ καταρρίπτει αυτές τις ασπίδες. Το ότι συνευρισκόμαστε μέσω της Τέχνης του θεάτρου το θεωρώ πολύ σημαντικό και είναι ένα μεγαλείο ψυχής να βλέπεις αυτούς τους ανθρώπους να σκορπίζονται και να μεταφέρουν το μήνυμα του Φεστιβάλ σε όλη την πόλη. Θερμά συγχαρητήρια και στους εθελοντές.